Materiał warstwy odblaskowej pustego dysku CD lub DVD ma kluczowe znaczenie w częstotliwości awarii, jakim ulega nośnik. Warstwa odblaskowa odbija wiązkę laserową do czujnika światła w głowicy lasera. Jeśli odbicie nie jest precyzyjne, odczyt lub zapis danych na dysku będzie powodował błędy.

Warstwa odblaskowa najczęściej wykonana jest z aluminium lub srebra.  Dyski z aluminiową warstwą odblaskową są zazwyczaj tańsze, podczas gdy srebrna warstwa odblaskowa zapewnia wyższy współczynnik odbijania, a przez to większą wydajność zapisu i odczytu.  Na czym polegają te różnice wydajności i czy uzasadniają one różnicę w cenie?

Analizując te różnice, należy też stwierdzić, że lasery nośników optycznych zużywają się, a ich moc z czasem słabnie.  Dlatego też warto wiedzieć, jak dyski optyczne działają nie tylko w stosunkowo nowych napędach optycznych, ale także w nieco starszych.

ALUMINIUM — WYSOKA CZĘSTOTLIWOŚĆ AWARII

Podczas testów wykonanych z użyciem nowych napędów optycznych (poniżej 1 roku eksploatacji) częstotliwość błędów zapisu treści na dyskach z warstwą aluminiową wyniosła ponad 10% dla dysków DVDR i ponad 13% dla dysków CDR w porównaniu do zera w przypadku dysków z warstwą srebrną.  Częstotliwość awarii była już jednak znacznie wyższa w przypadku starszych napędów optycznych (powyżej 1 roku eksploatacji) — ponad 15% dla dysków DVDR i ponad 25% dla dysków CDR. Odpowiednia częstotliwość dla dysków srebrnych wyniosła ponownie zero.  Co więcej, w trakcie testów częstotliwości błędów produkty ze srebrną warstwą odblaskową zachowywały specyfikacje (DVD: PI sum8<280 i CDR: C1<220), podczas gdy aluminiowe nie osiągały analogicznych wartości swoich specyfikacji, a w testach przeprowadzanych z użyciem napędów powyżej 1 roku, wywoływały znaczenie więcej błędów.

Takie różnice wydajności można powiązać bezpośrednio z gorszymi właściwościami odblaskowymi aluminium w porównaniu do srebra.

KOROZJA

Nośniki optyczne ulegają korozji, zwłaszcza podczas transportu wiążącego się z wysokimi temperaturami lub wilgotnością, np. drogą morską.  W kontakcie z pochodzącym z otoczenia tlenem lub przenikającą do dysku wilgocią aluminium utlenia się, przez co zmniejszają się jego właściwości odblaskowe, a dysk staje się nieczytelny dla lasera. Srebro traci właściwości odblaskowe w kontakcie z tlenkiem siarki, substancją zanieczyszczającą środowisko, która może przedostawać się na powierzchnię dysku wraz z wilgocią.  Testy niezawodności wykazały jednak, że wszystkie produkty wyposażone w srebrną warstwę przeszły 100-godzinny test ekspozycji na temperaturę i wilgotność, który pozwala określić czas ekspozycji dysku podczas transportu oraz możliwości przechowywania danych.  Dla porównania: aluminiowe dyski CD i DVD nie przeszły 100-godzinnego testu.

Tabela — porównanie współczynników uszkodzeń nośników optycznych z aluminiową lub srebrną warstwą odblaskową

Źródło: Test porównawczy jakości CMC

DLACZEGO WARTO WYBRAĆ SREBRO?

Podczas dokonywania zakupu pustych nośników zazwyczaj nie zastanawiamy się nad materiałem, z którego wykonana jest warstwa odblaskowa dysku. Jednak z powyższej analizy wynika, że jest to kluczowa cecha i powinna być jednym z kryteriów wyboru.  Niższe właściwości odblaskowe aluminium przyczyniają się do zwiększonej częstotliwości błędów zapisu i odczytu, która zwiększa się dodatkowo, gdy napędy się zużywają, a ich lasery słabną.  Dyski aluminiowe są bardziej podatne na korozję. Kolejnym problemem jest także wyższy stopień nagrzewania podczas eksploatacji, co dodatkowo zwiększa zużycie głowicy lasera.

Tak więc decydując się na zakup nośnika optycznego trudno znaleźć argumenty przemawiające za innymi nośnikami niż srebrne, pomimo ich nieco wyższej ceny. 

Rozpoznawanie dysków ze srebrną i aluminiową warstwą odblaskową.
Po lewej: Srebrna warstwa odblaskowa jest nieco przejrzysta. Po prawej: Aluminiowa warstwa odblaskowa jest nieprzejrzysta.

1. Błąd PI (PIE): Błąd pojedynczego bajta następuje, gdy jeden z jego bitów wykazuje nieprawidłową wartość w porównaniu do oryginalnie zapisanej wartości. Szereg bloku ECC z co najmniej jednym wadliwym bitem powoduje błąd PI. Całkowita liczba błędów PI w dowolnych 8 następujących po sobie blokach ECC nie może przed korektą przekroczyć 280, czyli wartości określonej w specyfikacji.
    
2. Test niezawodności: Wyniki przedstawiają stałą ekspozycję na skrajne temperatury/poziomy wilgotności. Współczynniki błędu nie są reprezentatywne dla dysków przechowywanych w warunkach typowych lub idealnych. Wyniki testu mają na celu zademonstrowanie możliwości utrzymania właściwości niektórych dysków DVD i CD w skrajnych warunkach wyrażonych przez częstotliwość błędów.